maandag 24 juni 2013

“Het is toch mooi als je op de grond van je ouderlijk huis kunt wonen!”

De Vijfde Hoeve was een boerderij die vroeger op de grond tegenover de oude Rabobank stond, aan de Korte Kruisweg. Dick Sonneveld woont al 25 jaar in één van de huizen, gebouwd op de plaats waar hij in 1934 geboren is. "De boerderij van mijn ouders stond hier en onze akkers waren op de plaats waar nu het bedrijf Beekenkamp gevestigd is. Aan de achterzijde van deze huizen staat een hek met hierop de tekst geschilderd die vroeger op onze boerderij stond 'Ik bouw mijn land, naar mijn verstand en verder moet ik wachten op gunstig weer, van God de Heer en niet op mijnen krachten'. Het is toch mooi als je op de grond van je ouderlijk huis kunt wonen!”, vertelt Dick Sonneveld trots.

Na de lagere school ging Dick naar de landbouwschool, gevolgd door de tuinbouwschool en behaalde z’n boekhouddiploma voor de land- en tuinbouw. In 1954 moest hij in militaire dienst waar hij bulldozermachinst werd. "Mijn diensttijd had niet veel met dienst te maken, want ik had niet eens een geweer! Na deze diensttijd ben ik gelijk weer bij m'n vader in de landbouw begonnen. In 1960 ben ik met Catrien getrouwd en direct voor mezelf begonnen op 25 hectare land wat ik eerst van hem huurde en later overnam". vertel Dick, "Ik teelde spruitkool, graan, uien en aardappelen. Ik heb veel in deelteelt gedaan; ik stelde het land en het zaad ter beschikking en een ander deed het werk. Ik heb 25 jaar spruiten geteeld, maar er nog nooit één geplukt!"

Hij maakte veel van de mechanisatie in de land- en tuinbouw mee. "Ook leerde ik als boer veel over de tuinbouw. Zo heb ik de opkomst van de substraatteelt meegemaakt en het recirculeren van water. Dit waren grote veranderingen in deze jaren, want daarvoor ging alles met de hand en in de grond!", vertelt Dick.

Verschillende bedrijven en verenigingen deden een beroep op hem plaats te nemen in het (raad van) bestuur. Zo zat hij in het bestuur van de Woningbouwvereniging, Rabobank, Ccop. Westerlee-Comtu-Maasmond Westland, wielercomité Maasdijk, en van de brandweer. Allemaal vrijwillige taken die hij met veel plezier deed. Naast deze bestuursfuncties was hij ook onderdeel van EMM. Hij is zelfs al vanaf 1948 lid van deze vereniging. Jarenlang heeft hij de grote trom geslagen.

"Het waren serieuze taken die niet alleen maar spannend en leuk waren. Bij de brandweer heb ik ook nare dingen meegemaakt die ik nooit meer vergeet! In de begintijd was de brandweer er alleen om branden te blussen, echter de brandweer werd steeds breder ingezet om hulp te verlenen. Ik heb acht keer meegemaakt dat mensen het niet overleefden", vertelt Dick.

Dick is een echte levensgenieter, altijd al geweest. Hij houdt van lekker eten en drinken, fietsen, autorijden en uitgaan. Trots is hij op zijn drie dochters en hun gezinnen. Hij heeft vier kleinkinderen waar hij van geniet.

"In 2009 is mijn vrouw Catrien overleden. We zijn altijd heel gelukkig geweest en hebben samen een mooi leven gehad. Op haar ziekbed zei ze dat ik niet alleen moest blijven als zij er niet meer was, want ik ben geen persoon om alleen te zijn en dat wist ze. Ze deed altijd alles voor me. Ik heb nog nooit iets zelf hoeven doen. Natuurlijk ben ik niet op zoek gegaan, ondanks haar advies, mijn hoofd stond hier natuurlijk niet naar. Maar na verloop van tijd ging ik wel elke week bij de buurvrouw 'Boer zoekt vrouw' kijken en deze boer vond de buurvrouw!", vertelt Dick met een grote glimlach, "Bep is ook haar man verloren en we wonen al 25 jaar naast elkaar dus heel vertrouwd en allebei onze partner verloren, dat schept een band. Ik ben dankbaar nog iemand gevonden te hebben met wie ik gezellige dingen kan doen en die er altijd voor me is, want ook zij verwend me!"

Terugkijkend op de 79 jaar die achter hem liggen, kan hij zeggen dat hij altijd leuke dingen heeft gedaan en een gevarieerd leven heeft gehad. "Ik ben er trots op dat ik zoveel van de wereld heb gezien. Ik heb mooie vakanties gehad en geniet nu nog steeds van elke dag”, volgens Dick.