Teun Stolze
Mens voor de Lens
Teun Stolze (68), de grondlegger van T.Stolze Techniek uit Maasdijk staat deze maand centraal in de rubriek ‘Mens voor de lens’.
Teun werd geboren
in De Lier. Zijn vader was tuinder en het lag in de lijn der verwachting dat
zijn drie zoons dit ook werden. Echter Teun had andere plannen. Het schoolhoofd
van de tuinbouwschool kwam thuis praten, omdat deze jongen ambities op een
ander vlak had liggen. En zowaar, Teun mocht naar de ambachtsschool in Delft,
waar hij het elektro vak leerde. Nadat hij van school kwam, zou je verwachten
dat hij bij een bedrijf in de elektro branche ging werken. Maar hij mocht van
zijn vader alsnog de tuin in, echter Teun wilde verder. Hij liet zich niet uit
het veld slaan, en combineerde werk en school. Hij begon dikwijls om 4.00 uur
’s-ochtends in de tulpen en ging naar de avondschool tot 23.00 uur ’s-avonds. Lange
dagen, maar met succes.
In de
tussentijd werkte bij de buren een heel leuk meisje, Joke was haar naam. Ze was
15 jaar in die tijd en de twee kregen elkaar als snel in het vizier. Het bleef
bij stiekem kijken naar elkaar, waardoor de spanning opliep. Op dansles in
Delft kwamen ze elkaar tegen en daar begon de verkering. Teun bracht Joke na
dansles thuis op de brommer. Tenminste thuis? “Ik zette haar aan de andere kant
van de Maasdijk af, zodat haar ouders niet konden zien dat ze thuis werd
gebracht door een jongen, want daar was ze te jong voor volgens haar ouders,” zegt
Teun glimlachend, “Het is allemaal goed gekomen en als snel mocht ik thuiskomen
en het is nooit meer over gegaan.”
Nadat Teun
zijn diploma had behaald op de avondschool, begon hij alsnog bij een electrobedrijf
in Hoek van Holland, Jos van der Meulen. Na een jaar werd hij opgeroepen voor
de dienstplicht. In deze 11 maanden ging hij op expeditie heel de wereld rond,
een mooie tijd. Tijdens deze periode behaalde hij de papieren om een eigen zaak
te beginnen. “Toen ik uit dienst kwam, kochten we in 1967 een huis met een
garage aan de Waldeck Pyrmondtstraat in Maasdijk. En vanuit de garage ben ik voor
mezelf begonnen”, vertelt Teun, Het jonge stel had een druk bestaan en zelfs bijbanen
om financieel zo snel mogelijk een goede basis op te bouwen voor verdere
stappen. Ze wisten precies wat ze wilden. In 1969 werd hun eerste zoon Andre
geboren en na enkele jaren kwam ook Theo ter wereld. Het gezin was compleet en paste
zo precies in het leven wat ze voor ogen hadden.
Na 12,5 jaar verhuisden
ze naar de Maasambacht om daar het bedrijf verder uit te bouwen. Ze lieten een
mooi huis bouwen met een pand erachter wat groot genoeg was voor de komende
tijd. Er groeide een mooi bedrijf. In 2000 verhuisden ze zelf naar de Lange
Kruisweg. Nadat ook dit pand te klein werd, werd een pand aangekocht aan de
Aartsdijkweg, waar Stolze Electro- en watertechniek nog steeds gevestigd is.
Zoon Andre werkt in dezelfde branche en heeft een eigen bedrijf. Theo is mede
directielid en heeft zijn plaats gevonden binnen het bedrijf.
“Ik heb goede
tijden meegemaakt in de tuinbouw zoals de overschakeling van olie naar gas, de
belichting, de overstap naar klimaatcomputers, telen op substraat. Vandaag de
dag is het een stuk moeilijker. Installaties en systemen worden wel vernieuwd
en verfijnd, maar grote veranderingen heb ik de laatste jaren niet meer
meegemaakt” vertelt Teun, “Vroeger was er meer vertrouwen van klanten, het was
persoonlijker. Als iemand een nieuw stopcontact wilde, reed ik ernaartoe en
regelde het. Nu gaan er eerst een paar offertes en tekeningen aan vooraf en de
goedkoopste mag het maken. Door deze handelingen worden de kosten automatisch hoger.”
Samen met
zijn vrouw geniet hij van het leven, samen altijd hard gewerkt, nog steeds
betrokken bij de zaak, maar de verantwoordelijkheid doorgegeven aan de volgende
generatie. Als jaren wonen Teun en Joke met veel plezier aan de Lange Kruisweg.
Ze hebben hier alles wat ze zich kunnen wensen. Inmiddels opa en oma geworden
van kleindochter Daisy, want een mooi geschenk voor hen is.
Alhoewel Teun
al zo’n 10 jaar geleden begon met het afbouwen van zijn actief werkend leven en
uiteindelijk gestopt is, heeft hij een druk leven. Hoe ouder je wordt, hoe
sneller de tijd gaat. Teun zit al 55 jaar bij de muziekvereniging in De Lier,
tennist twee keer per week, wandelt wekelijks met een groep oud ondernemers,
gaat graag op vakantie naar mooie landen, maar ook naar het vakantiehuisje in
Brabant, is lid van verschillende oldtimerclubs en heeft een aantal mooie
verzamelingen waar hij terecht trots op mag zijn.
Waar hij ook
trots op is, is zijn koninklijke onderscheiding. “Teun is geridderd in de Orde
van Oranje-Nassau, omdat hij 17 jaar secretaris was van de Harmonie in De Lier
en omdat de zaak 25 jaar bestond, verteld Joke trots, “echter het kruisje kon
niet overhandigd worden, omdat we net op vakantie waren. Op een afgesproken
tijdstip, mocht ik het zelf overhandigen, we vlogen toen boven de oceaan. Een
mooie herinnering.”
Andere
herinneringen die onvergetelijk zijn, zijn de werkzaamheden voor Stichting de
Zaaier die diepe indruk op hem gemaakt hebben. Hij is drie keer in Kongo
geweest om bij projecten te helpen. “Het is goed te zien hoe mensen elders in
de wereld leven, waar veiligheid niet als vanzelfsprekend is, waar angst is
normaal is, maar waar toch ook mooie dingen gebeuren die indruk maken. Mensen
die hun leven ten doel stellen aan deze mensen. Na al deze indrukken, ben je
dankbaar dat jouw thuis in Nederland is”, sluit Teun af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten